زیرزمینی‌ها

انقلاب موسیقی

✍️ مقاله منتشر شده در مهر ماه ۱۳۹۹ از شماره ۱۰ مجله الکترونیکی تخصصی رپ فارسی 

اوایل دهه هشتاد موج جدیدی وارد ایران شد و اکثریت نسل جوان تحت تاثیر قرار داد. سلیقه موسیقیایی اکثریت مردم ایران که تا آن موقع فقط به سبک پاپ عادت کرده بود ؛ به چالش کشید.

اسم های مستعار ناآشنا و گاهی عجیب ( هیچکس ، زدبازی ، ابلیس ، ... ) روی آهنگ ها آمد. عده ای با تعداد کم و سن پایین پشت میکروفن ها بودند. این اقلیت انگار آشنایی با فرهنگ و سنت ایرانی ها نداشتند و رابطه اصلا خوبی با محافظه کاری خانواده ها و نسل های گذشته نداشتند . از ظاهرشان با لباس های گشاد و کلاه های کج روی سرشان تا حرف زدنشان و استفاده کردن از الفاظ رکیک در آهنگ هایشان ؛ هیچ کدام مورد پسند و قبول جامعه و بزرگ تر هایشان نبود.

سوال اینکه این پسر بچه ها با این خصوصیات در برابر اسامی ( داریوش ، سندی ، بلک کتس ، کامران هومن ، شهرام صولتی ، شهره و ... ) دقیقا چه میخواهند ؟ شاید یک شوخی بود آن موقع .

آن ها اگر در هیچ چیز موفق نبودند اما در عوض کردن سلیقه مردم در گوش دادن به موسیقی کاملا موفق بودند ؛ ابتدا با الگوبرداری از بزرگان این سبک ( رپ ) در امریکا شروع کردند اما در مدت زمان کم پی به استعدادهای خود بردند و تجربه های شخصی متاثر از زندگی در جامعه و فرهنگ تهران و ایران را بصورت رپ تلفیق و بازگو کردند.

این جریان با سرعت بسیار بالا بزرگ و بزرگ تر شد و فشار ، سانسور بیشتر و بیشتر شد بطوری که تاکنون هنوز «رپفارسی» به عنوان موسیقی مجاز در کشور شناخته نمی شود در نتیجه آرتیست های فعال در این سبک هیچ در آمدی از فروش آثار ، برگزاری کنسرت و ... همانند دیگران در کشور خود ندارند.

پس از گذشت فقط پنج ، شش سال از شروع فعالیت این نسل ، سوالی که به عنوان شوخی مطرح کردیم کاملا بین نسل جوان از نظر محتوا تغییر کرد .

با وجود محدودیت ها و فشارهای مختلف از همه جهات به جرات می توان از این جریان به عنوان یک انقلاب در موسیقی ایران یاد کرد و اقلیتی که در ابتدا گفتیم پایه گذارهای اصلی بودند.